Grupa IV/F Strunza (2025) – Wodorotlenki (bez V i U) obejmuje minerały, w których anionową część struktury stanowią grupy OH⁻ (często z udziałem O²⁻), bez uranu i wanadu jako składników kluczowych. Do działu włączone są zarówno „czyste” wodorotlenki (np. M(OH)₂, M(OH)₃), jak i liczne oksy-wodorotlenki typu MO(OH) oraz niektóre tlenki uwodnione. Podział 4.F jest przede wszystkim strukturalny i wyróżnia m.in. szeregi: „z OH, bez H₂O”
- 4.FA – tetraedry narożnie połączone;
- 4.FB – izolowane oktaedry;
- 4.FC – oktaedry połączone narożami;
- 4.FD – łańcuchy oktaedrów stycznych krawędziami;
- 4.FE – warstwy oktaedrów stycznych krawędziami;
- 4.FF – układy różne)
oraz „z H₂O ± (OH)”:
- 4.FG–4.FL: izolowane oktaedry, układy narożne, łańcuchowe, warstwowe i szkielety oktaedrów).
Taki zakres i nazewnictwo figurują w aktualnym zestawieniu Strunz-Mindat/Webmineral dla podklasy 4.F „Hydroxides (without V or U)”.
Przykłady i znaczenie. Do kanonicznych warstwowych wodorotlenków 4.FE należą: brucyt Mg(OH)₂, theofrastyt Ni(OH)₂, portlandyt Ca(OH)₂, pirochroit Mn(OH)₂, a także częste oksy-wodorotlenki: böhmite AlO(OH), lepidokrokit FeO(OH), heterogenit CoO(OH). W podgrupie 4.FC (układy narożne) występują m.in. bernallit Fe(OH)₃ i kompleksy typu [Sn(OH)₆] (np. schoenfliesyt Mg[Sn(OH)₆], wickmanit Mn²⁺[Sn(OH)₆]). Wśród odmian z H₂O (4.FL) pojawiają się warstwowe hydroksy-tlenki z wodą krystalizacyjną. Te minerały dominują w strefach wietrzenia i środowiskach hydrotermalnych, budują lateryty i boksyt, a niektóre (np. brucyt, gibb s yt) są ważne przemysłowo.