Grupa III/D Strunza (2025) – Oksyhalogenki, hydroksyhalogenki i pokrewne podwójne halogenki (Oxyhalides, hydroxyhalides and related double halides) obejmuje halogenki, w których – obok anionów Cl⁻/Br⁻/I⁻/F⁻ – w strukturze występuje tlen (O) i/lub grupy hydroksylowe (OH⁻), a także złożone, „podwójne” układy halogenków z dodatkowymi kationami. To typowe minerały stref utleniania złóż Pb–Ag–Cu (często produkty wtórne), o barwach od zielono-niebieskich (Cu-hydroksychlorki) po żółte i brunatne (Pb/Hg-oksyhalogenki), zwykle miękkie i czasem częściowo rozpuszczalne. W ujęciu Strunz-Mindat (2025) dział 3.D dzieli się na:
- 3.DA – z Cu itd., bez Pb,
- 3.DB – z Pb, Cu itd.,
- 3.DC – z Pb (As,Sb,Bi), bez Cu,
- 3.DD – z Hg, 3.DE – z pierwiastkami ziem rzadkich (REE).
Przykłady: w 3.DA występują m.in. atakamit Cu₂(OH)₃Cl, klinoatakamit Cu₂(OH)₃Cl, paratakamit Cu₃(Zn,Cu)(OH)₆Cl₂, herbertsmithit Cu₃Zn(OH)₆Cl₂, melanotalit Cu₂Cl₂O oraz konnelit Cu₁₉(SO₄)(OH)₃₂Cl₄·3H₂O; w 3.DB – klasyczne Pb-oksyhalogenki: diaboleit Pb₂CuCl₂(OH)₄, pseudoboleit Pb₃₁Cu₂₄Cl₆₂(OH)₄₈, boleit KPb₂₆Ag₉Cu₂₄(OH)₄₈Cl₆₂ oraz złożone Pb-oksyhalogenki typu jedlinit Pb₆Cr³⁺Cl₆(O,OH,H₂O)₈; w 3.DC – laurionit PbCl(OH), paralaurionit PbCl(OH), matlokit PbFCl, nador yt PbSbClO₂; w 3.DD – liczne Hg-oksyhalogenki, np. terlinguait [Hg₃]⁴⁺Hg²⁺Cl₂O₂; w 3.DE – rzadkie REE-oksyhalogenki, np. halenjuz yt-(Ce) (Ce,La)OF. Zestaw przykładowych gatunków i podział na poddziały odpowiada bieżącej tabeli Strunz-Mindat (2025).
